Jeśli chcesz, żeby twoje dziecko było lepszym piłkarzem, namów je na pływanie.

Załóżmy, że Wasze dziecko uwielbia piłkę nożną. Chodzi na treningi i prawdopodobnie na lekcję wf oraz przy każdej możliwej okazji najbardziej lubi grać właśnie w nią. Ogląda mecze, a jego idolami są... piłkarze. Załóżmy, ze chcecie w jakiś sposób dodatkowo pomóc mu w rozwoju piłkarskim. Najlepszym. co możecie zrobić jest... zacząć uprawiać z nim jakąś aktywność fizyczną ZUPEŁNIE inną niż piłka nożna! Albo po prostu zapisać go na pływanie. Dlaczego?

Zacznijmy od odpowiedzi na pytanie, ile dzieci uprawia tylko jedną dyscyplinę sportu. Okazuje się, że w Stanach Zjednoczonych na 60 milionów dzieci i młodzieży (miedzy 6 a 18 rokiem życia), które uprawiają sport, jeden sport wybiera 27%. Pamiętajmy, że amerykański model sportu różni się od europejskiego między innymi tym, że za "wielka wodą" mocno promuje się wszechstronny rozwój i uprawianie wielu dyscyplin sportu. My decydujemy się raczej na specjalizowanie dzieci w jednej. Może to oznaczać, że u nas ten odsetek jest jeszcze większy. 

Dlaczego uprawianie wielu dyscyplin jest ważne?

1. Spędzicie aktywnie wolny czas (odnosi się do rodziców) 

Sam fakt, że dzieci spędzą z Wami aktywnie czas, będzie dla nich źródłem szczęścia oraz świetną motywacją do uprawiania sportu"moi rodzice podzielają moją pasję do sportu!". Ma to wymiar nie tylko integracyjny i rodzinny, ale też duże znaczenie w kontekście kształtowania przyszłych mistrzów. Badania przeprowadzone na tenisistach z listy WTA i ATP (profesjonalne rankingi prowadzone w tej dyscyplinie), a więc tych, którzy dotarli na najwyższy poziom sportowy, związane z analizą ich ścieżki rozwoju od dziecka po wiek seniorski, jednoznacznie wykazały ciekawą kwestię. Rodzice ponad 90% z tych sportowców za młodu aktywnie spędzali z nimi czas wolny. Nie grali w tenisa, ale chodzili na spacery, jeździli na rowerze, a także podejmowali różne inne gry i zabawy sportowe lub rekreacyjne. 

2. Lekarstwo na "wypalenie"

Żeby się wypalić, trzeba wcześniej płonąć. Dziecko uprawiające tylko jedną dyscyplinę sportu i to w sposób entuzjastyczny może w pewnym momencie czuć się nią przesycone. Z różnych powodów. Mogą przyczynić się do tego rodzice, którzy oczekują, że ich dziecko zostanie przyszłym mistrzem. Może to być też wina trenera, który poprzez ciągłe parcie na WYGRYWANIE kolejnych meczów spowoduje zbyt silną presję. Wina może być również niczyja, a jest to zwykły przesyt, który w pewnym momencie zaczyna dziecku doskwierać. Dlatego tak ważna jest jakaś odskocznia - najlepiej też "zdrowa". Nie ma lepszej alternatywny dla aktywności fizycznej niż... inna aktywność fizyczna. 

3. Szukanie właściwej dyscypliny. 

Piłka nożna jest najpopularniejszą dyscypliną, to wiemy. Dzieci wybierają ją z różnych powodów. Poza tym piłka nożna "produkuje" najwięcej sportowych idoli, którzy promowani są w mediach, i dzieci marzą o tym, żeby podążać ich śladami. Kolejny powód to namowa rodziców, trenera lub nauczyciela wychowania fizycznego. Duże znaczenie ma również fakt, że instytucji, które oferują zajęcia z piłki nożnej, jest zdecydowanie najwięcej. Chodzi głównie o szkółki, akademie i kluby piłkarskie prowadzące grupy dziecięce i młodzieżowe. Każdy powód jest dobry, bo i tak najważniejsze jest to, żeby dziecko złapało bakcyla i zaczęło uprawiać sport. Jeśli jednak od samego początku będzie uprawiało tylko jedną dyscyplinę, nie będzie miało możliwości zobaczyć, czy przypadkiem w innej dyscyplinie nie byłby lepszym sportowcem (moze ma talent?) albo czy zwyczajnie inna dyscyplina nie będzie sprawiała mu lub jej więcej frajdy.

4. Transfer umiejętności i wzorców ruchowych - najpierw atleta potem piłkarz ("... pływak" lub "...bokser" itd.)

Uprawianie różne dyscypliny sportowe lub podejmując różne aktywności fizyczne, dzieci uczą się nowych umiejętności oraz rozwijają techniki podstawowe związane ze skakaniem, bieganiem, rzucaniem, chwytaniem czy też łapaniem. Poza tym, niektóre dyscypliny sportu wymagają wytrzymałości lub siły (np. jazda na rowerze), a inne ciągłej koncentracji, przerywanej podejmowaniem szybkich akcji (np. baseball).

Musimy też pamiętać, ze rozwój sportowy w dużej mierze bazuje na zdolnościach koordynacyjnych, zwłaszcza w młodym wieku. Jednym z przejawów koordynacji jest zdolność do uczenia się nowych ruchów oraz łączenie tych coraz bardziej skomplikowanych. Koordynację możemy kształtować albo za pomocą ćwiczeń, albo poprzez podejmowanie zróżnicowanie aktywności fizycznej im większe będzie to zróżnicowanie, tym lepiej. Wszystko to jest zgodne z zasadą ostatnio przywołuje się coraz częściej, a która funkcjonuje od lat. My też musimy często ją sobie powtarzać: "najpierw atleta, potem piłkarz" (albo "najpierw atleta, potem pływak" itd.). Atleta, wbrew powszechnemu rozumieniu, to nie tylko "umięśniony i silny" mężczyzna. Nazwa odnosi się w tym wypadku do osoby bardzo sprawnej i wszechstronnie rozwiniętej sportowo. W odniesieniu do dzieci i młodzieży oznacza to dbanie o rozwój wszystkich zdolności motorycznych, dużym naciskiem na te koordynacje, a także nabywaniem różnych umiejętności, specyficznych dla różnych dyscyplin sportu. 

5. Prewencja przed kontuzjami.

Koncentracja tylko na jednej dyscyplinie sportu może powodować kontuzje. Tak podaje w swoim raporcie między innymi Amerykańska Akademia Pediatrii. Najczęściej dotyczą one kolan, łokci i ramion - zależy to od uprawianej dyscypliny. Kontuzjogenność można wytłumaczyć chociażby zbyt silną presją na szybko osiągane wyniki. Ta bowiem często wymusza drogi na skróty w treningach, brak rozgrzewki, coraz cięższe ćwiczenia, uczenie się coraz bardziej skomplikowanych technik przy jednoczesnym braku przygotowania organizmu do takiego wysiłku. 

6. Kompetencje społeczne. 

W sporcie dzieci i młodzieży głównie chodzi o to, żeby rozwijać lepszych ludzi, a dopiero w dalszej kolejności - sportowców. Tak brzmi motto bardzo wielu akademii piłkarskich na świecie, także tych najlepszych. My też często będziemy się na nie powoływać, choćby między wersami. To nie są tylko puste słowa. Sport jest doskonałym narzędziem do tego, żeby rozwijać nie tylko sprawność fizyczną czy też umiejętności związane z daną dyscypliną, ale także kształtują postawy i wpaja wartości niezbędne w życiu. Wyposaża też w kompetencje, które można wykorzystać w życiu osobistym i pracy. 

Różne dyscypliny lub aktywności to też różni ludzie, różne relacje i różne zasady, a że "sport uczy życia", to taka porcja dodatkowych kompetencji społecznych pozytywny wpłynie na kształtowanie lepszych ludzi. 

autor: Łukasz Panfil, Matylda Olek-Stępień

Serdecznie zapraszamy na trening SP KS BŁĘKITNI.

W raz z ostatnim meczem funkcje pierwszego trenera seniorów przestał pełnić trener Norbert Kowalski. Szkoleniowiec podjął decyzje o rezygnacji przed ostatnim spotkaniem.

Trener Norbert Kowalski zostaje w klubie i będzie prowadził grupę skrzat w naszej Akademii.

Szkoleniowiec przez dwa lata prowadził seniorów w 64 meczach zdobywając 108 punktów w bilansie bramkowym 160-122. Jego drużyna wygrywała 32 razy remisowała 12, a ponosiła porażkę w 18 meczach.